- Persoonlijk assistenten krijgen vaak rare opdrachten van hun bazen.
- Zes PA’s vertellen tegen Insider over de vreemdste verzoeken die ze ooit hebben gekregen.
- Dat loopt uiteen van het vervoeren van een sandwich van Beverly Hills naar Dubai tot het vinden van een dinosaurustandarts
Persoonlijk assistenten van topbestuurders, oftewel PA’s, verdienen volgens Salary.com gemiddeld zo’n 80.000 dollar per jaar.
Maar ze moeten vaak hard werken voor hun geld en regelmatig tot het uiterste gaan om aan de eisen van hun baas te voldoen.
Voor buitenstaanders lijken sommige opdrachten krankzinnig, maar voor PA’s is het dagelijks werk.
Insider heeft met zes PA’s en directie-assistenten gesproken die werken voor het assistentenplatform Double en opdrachtgevers als Deloitte, Visa, Target en Danone op hun cv hebben staan. Ze vertellen over de raarste situaties waarin ze verzeild raakten tijdens hun werk voor topbestuurders.
'Ik heb in een maand meer dan 80 hondenfokkers benaderd'
Tijdens de pandemie wilde de bestuurder die Farida Guetatlia ondersteunde dolgraag een hond hebben. Ze had een heel specifiek ras in gedachten.
"Maar helaas was dat ras nergens te vinden in Zwitserland waar ze gevestigd is", zegt Guetatlia.
Dus heeft de persoonlijk assistent in een maand tijd 80 fokkers in verschillende landen benaderd voordat ze eindelijk de hond vond waar haar baas naar op zoek was.
"Ik heb de hond uiteindelijk gevonden in Frankrijk, dus moest ik uit zien te vogelen hoe ik een hond kon vervoeren in een land dat helemaal in lockdown was", vertelt Guetatlia. "Maar ik heb wat trucs uitgehaald om het toch voor elkaar te krijgen. Nu is ze stapelgek op haar harige vriend."
'Ik moest een dinosaurustandarts zoeken'
Lauriane Nagel vertelt dat ze eens wakker werd met 13 berichten van de bestuurder voor wie ze destijds werkte in Parijs.
"Ik had hem geholpen een feestje te organiseren in zijn flat de dag ervoor en was bang dat er iets ergs was gebeurd", zegt Nagel.
Nog half in slaap opende de assistent de conversatie en zag spraakberichten, emoji's van dieren en tanden en foto's van een skelet.
"Toen ik eenmaal alles gelezen had, realiseerde ik me dat mijn bestuurder een dinoverzamelaar was en zijn flat vol stond met oude skeletten van dinosaurussen", vertelt Nagel.
"Hij vertelde me dat een van zijn gasten per ongeluk twee dinosaurustanden had gebroken en vroeg me zo snel mogelijk een tandarts te vinden in Parijs die gespecialiseerd is in dino's", zegt ze. "Ik wist een specialist in dinosaurusfossielen te vinden die in een museum vlakbij werkte. Die kon helpen bij de reparatie."
'Ik moest een manier vinden om zijn favoriete sandwich van Beverly Hills naar Dubai te krijgen'
Eddie Estrada begon al als PA toen hij nog op de universiteit zat. Hij was een jaar lang persoonlijk assistent van een realityster en daar heeft hij veel van geleerd.
"Grote persoonlijkheden voeren een show op voor de hele wereld en ook voor jou", zegt Estrada. "Je moet leren wat echt is en wat niet."
Hij heeft later meerdere PA-klussen gedaan, waaronder eentje voor een financieel bedrijf. Estrada vertelt dat hij auto's moest kopen voor klanten en andere grote zaken moest regelen, maar dat niks het haalt bij een verzoek rond sandwich met pastrami, een soort gerookt, gepekeld rundvlees.
"Ik werkte met een klant uit Dubai die naar Los Angeles kwam voor een vergadering", zegt Estrada. "Hij was dol op een pastrami-sandwich uit Beverly Hills en wilde dat zijn familie thuis daar ook van kon genieten, dus moest ik een manier vinden om zijn sandwich van Beverly Hills naar Dubai te krijgen."
"Ik moest vacuümverpakkingen regelen en diepvriesverpakking zodat we de sandwich uit elkaar konden halen voor de vlucht naar huis. En gelukkig werkte het, want de sandwich heeft de trip overleefd."
'Ik moest een heel bijzondere en dure boot zoeken en zien te kopen'
"De hele dag professioneel Tetris spelen." Zo omschrijft Kelsey Shackelford haar werk als persoonlijk assistent. Shackelford werkte vroeger zelf als directeur. Toen haar zoon ziek werd, had ze een baan nodig waarbij ze haar werk niet naar huis hoefde te nemen, dus werd ze receptionist.
Een van haar meest memorabele opdrachten was het afwerken van een to-do-lijst met zaken waarvan haar voorganger dacht dat ze onmogelijk waren om voor elkaar te krijgen.
"Het was een behoorlijk pittige lijst, waaronder het vinden en kopen van een bijzondere en dure boot, een auto in een andere staat kopen, verzekeringen regelen voor zijn familieleden en het afhandelen van oude verkeersboetes", vertelt Shackelford. "Met de verkeersboetes ging het verrassend makkelijk. Het kostte maar een paar telefoontjes om op te lossen."
Het moeilijkste op de lijst bleek uiteindelijk de boot te zijn.
"Het kostte een Sherlock Holmes-achtige inspanning om uit te vogelen wie zo'n specifieke boot had en bereid was die te verkopen", zegt Shackelford. "Maar binnen twee weken had ik al die achterstallige zaken gedaan."
'Hij wilde geknipt worden in een haarsalon die ook een speelhal was'
Rebecca Ober studeerde modemarketing, maar besloot toch af te zien van een carrière in de modewereld en werd persoonlijk assistent.
Ober moest eens een reis naar China en Japan en alle bijbehorende visa regelen voor een bestuurder. Maar toen hij aankwam in Japan had hij een ongebruikelijk verzoek.
"Hij wilde geknipt worden, maar niet in zomaar een kapperszaak", vertelt Ober. "Hij wilde een haarsalon die ook een speelhal was. Ik wist niet eens dat het bestond."
De assistent zegt dat ze "erg creatief" werd en inderdaad een kapper/speelhal voor hem gevonden heeft.
"Uiteindelijk is hij er toch niet heen gegaan, maar ik weet nu tenminste van het bestaan van een heel nieuwe categorie haarsalons", vertelt Ober.
'Hij belde me om 2 uur 's nachts om me zijn reis naar huis te laten regelen'
Lana Wilkinson kwam in dit werk terecht toen ze een vriendin verving tijdens haar zwangerschapsverlof. De drie maanden die ze daar zou blijven werden uiteindelijk drie jaar. Later deed ze verschillende andere PA-klussen
"Ik denk dat niemand als kind ooit droomde van dergelijk regelwerk", zegt Wilkinson. "Ik heb ook nooit zo'n carrière gepland, maar ik bleek er goed in en het is interessant."
Wilkinson werkte eens voor een bestuurder die op vakantie was op een afgelegen eiland voor de Italiaanse kust.
"Het was een eilandje waar je alleen met een klein vliegtuig en boot kon komen, dus er moest een hoop geregeld worden om de reis mogelijk te maken", zegt ze.
"De bestuurder wilde dat ik de goedkoopste vlucht voor hem regelde. Die bleek uiteindelijk te bestaan uit een aantal keer overstappen op verschillende vliegvelden", vertelt Wilkinson. "Maar er was een noodgeval binnen de familie toen hij daar was. Bij het terugreizen probeerde hij het aantal overstappen te beperken. Uiteindelijk bleek hij zijn hele vlucht naar huis te hebben gecanceld en was hij gestrand in Italië."
"Hij belde me toen het bij mij 2 uur 's nachts was om te vragen hoe hij terug naar huis kon komen. Vanaf dat moment liet hij alles altijd aan mij en probeerde hij nooit meer zijn eigen vluchten te regelen."
[activecampaign form=20]